என்னை நீ
வாசிக்காமல் போனதில்
கவலைப்பட்டதில்லை நான்
உனக்காகவே
என்னை மொழியாக்கி
எழுதிய கவிதையை
நீ கிழித்தெறிந்ததில்தான்
கண்ணீர் சிந்தினேன்
உன்னால் முதல்தரம்
என் கவிதைகள்
அப்படி என்னதான்
பாவம் செய்தது
உன்னால் பாவமாக்கப்பட்ட
எனக்கு பிறந்ததை தவிர
உன்னைச் சுமந்தே
சுமை தாங்கியான என் இதயம்
ஏன் நீ இறங்கியதும்
இப்படி ஒற்றைக் காலில் நிற்கிறது
யார் யாரோ
என்னை பறித்த போதெல்லாம்
உன்னோடுதானே இருந்தேன்
எப்படி முடிந்தது
என்னை வேரோடு பிடுங்கி
எறிந்துவிட்டு போக
என்னைப்போல்
உனக்காக யாருமில்லை என்றாய்
உண்மைதான்
உன்னைப்போல் யாரும்
என்னை பொய்சொல்லி ஏமாற்றியதில்லை