எரிமலைக்குழம்பாய் பலவருடம்...
இறுகிய பாறையாய் சில வருடம்....
இப்பாறை இனி உடையாது என்று
இறுமாப்புற்றிருந்த என்னுள் ,,,,,
நான் எதிர் பாரமால்
என் அருகில்
வந்து நீ உதிர்த்த
ஈரப்புன்னகையில் தெறித்து வீழ்ந்த
சிறு எச்சில் துளியில் ,
உடைந்து சிதறிப் போனது
என் கர்வம் !!!!

எப்படி !
உந்தன் ஒற்றைப் பார்வையில்
உருகிப்போனது இந்த பாறை ?

எப்படி !
உந்தன் வார்த்தையற்ற மவுனத்தில்
கரைந்து போனது என்
முரட்டுத்தனமான வார்த்தைகள்?

நெருப்புக் குழம்பின்
பாதம் கூட கடக்க மறுத்த
இந்த உள்ளத்தின் பாதைகளில்
இன்று மெல்லிய இதழ் கொண்ட
மலர்களின் சிரிப்பு சத்தம் .!!!